'

There's none so blind as those who will not see.

Engels spreekwoord

Please hear what I am not saying.

Charles C. Finn

In bovenstaande illustratie deelt Daan Rijsenbrij de informatievoorziening op in drie deelgebieden:

1. Gebruik.

2. Onderhoud.

3. Exploitatie.

De fase van de ontwikkeling van de informatievoorziening wordt buiten beschouwing gelaten, maar zodra de informatievoorziening is ontwikkeld, gaan gebruikers ermee aan de slag en is het nodig de bestaande informatievoorziening in de lucht te houden (exploiteren) en te onderhouden. Het exploiteren en onderhouden vormen tezamen het beheer van de informatievoorziening.

Bron: http://www.rijsenbrij.net/archive1/ebi/nl/ppt/lecture_8.ppt

Rijnland-goeroe, Jaap Peters, onderkent 12 verschillen tussen het Rijnland-model (slow management) en het Angelsaksische model als het gaat om hun zienswijze op organiseren:

In het bijgevoegde Youtube-filmpje komen de verschillen ook aan bod en heeft waarschuwt Jaap Peters ervoor middelen tot doelen te maken ("Hou afbeeldingen niet voor de realiteit"). Verder bepleit hij altijd in contaxt te blijven met de werkelelijkheid en te voorkomen dat een (te grote) kloof ontstaat tussen 'de realiteit' en 'de planning'. In dit verband heeft hij het erover dat het altijd spannend wordt zodra 'binnen buiten raakt'.

Zie ook: Rijnlands organiseren volgens Jaap Peters (2)

Bron: http://www.slideshare.net/jaappeters/pecha-kucha-rijnland-model-jaap-peters

Bron: Artikel "Demand and Supply: Key for the Modern IT Organisation" (2010), Gerard Wijers

D.J. Oei beschrijft in het rapport "Outsourcing van ICT-voorzieningen" het zgn. service management lemniscaat van Leo Ruijs (ea). Binnen het service lemniscaat wordt onderscheid gemaakt tussen een klantkant (de linkerkant van de 'lus') en een leverancierskant (de rechterkant van de 'lus'). Beide (lussen) worden verbonden door de tussen beide partijen afgesloten Service Level Agreements (SLA's).

Binnen dit model is de klant verantwoordelijk voor het specificeren en kwantificeren van de dienstverlening en het bewaken en evalueren van de dienstverlening. Hij houdt zich bezig met het Service Level Management: het opstellen en beheren van de service niveaus, om uiteindelijk in overeenstemming met de leverancier tot service level agreements te komen over de gewenste en te leveren diensten.

De leverancier is verantwoordelijk voor het ontwerpen en inrichten van de beheerprocessen en het bewaken en evalueren van de dienstverlening. Hij houdt zich bezig met het Service Process Management, het waarborgen van een goede kwalitatieve dienstverlening conform de opgestelde SLA’s.

De leverancier wil met betrekking tot de te leveren diensten voldoende duidelijkheid hebben over wat zij wel en niet moet leveren. Het werken met een SLA heeft als voordeel dat deze voor zowel de klant als de leverancier duidelijkheid schept over de gewenste en de te leveren diensten. Hoe goed een SLA ook is opgesteld, er kunnen toch altijd problemen optreden tijdens de dienstverlening. Oei noemt hiervoor de volgende oorzaken:

1. Interpretatieverschillen (percepties) bij het definiëren van diensten in de SLA.

2. Inspanningsgericht in plaats van resultaatgericht: risico's als de SLA alleen aandacht besteedt aan de inspanningen die de leverancier moet uitvoeren om de diensten te leveren en niet aan de resultaten die de leverancier moet opleveren aan de klant.

3. Onvolledige gespecificeerde ICT-diensten.

4. Slecht (vaag) beschreven specificaties.

5. Slechte -interne- communicatie over gemaakte afspraken: personeel van de klant kent opgestelde SLA niet of onvoldoende en heeft andere verwachtingen.

6. Open einde afspraken: resulteren in interpretatieverschillen.

7. Ontwikkeling staat los van exploitatie: maak aparte afspraken voor ontwikkeling en exploitatie.

Bron: Rapport "Outsourcing van ICT-voorzieningen" (2001), D.J. Oei

Zie ook: Service management lemniscaat van Thiadens

In de blogpost Manifest voor Agile software ontwikkeling zijn de vier belangrijkste bouwstenen van Agile softwareontwikkeling benoemd. Naast deze vier bouwstemen, zijn er twaalf principes die ten grondslag liggen achter Agile:.

1. De hoogste prioriteit is de klant tevreden te stellen door het vroegtijdig en voortdurend opleveren van bruikbare software.

2. Verwelkom veranderende behoeftes, zelfs laat in het ontwikkelproces. Agile processen benutten verandering en leveren zo een concurrentie voordeel voor de business.

3. Lever regelmatig werkende software op. Liefst iedere paar weken, hooguit iedere paar maanden.

4. Vertegenwoordigers van de business en ontwikkelaars werken dagelijks samen gedurende het gehele project.

5. Bouw projecten rond gemotiveerde individuen. Geef hen de omgeving en ondersteuning die ze nodig hebben en vertrouw erop dat ze de klus klaren.

6. De meest efficiënte en effectieve manier om informatie te delen in een ontwikkelteam is met elkaar te praten.

7. Werkende software is de belangrijkste maat voor voortgang.

8. Agile processen maken continue ontwikkeling mogelijk. Opdrachtgever, ontwikkelaars en gebruikers moeten een constant tempo eindeloos kunnen volhouden.

9. Voortdurende aandacht voor een hoge technische kwaliteit en voor een goed ontwerp versterken agility.

10. Eenvoud – de kunst van het maximaliseren van het werk dat niet gedaan wordt – is essentieel.

11. De beste architecturen, eisen en ontwerpen komen voort uit zelfsturende teams.

12. Op vaste tijden, onderzoekt het team hoe het effectiever kan worden en past vervolgens zijn gedrag daarop aan.

Bron: http://agilemanifesto.org/

Je gaat het pas zien als je het doorhebt.

Johan Cruijff

No plan of battle ever survives contact with the enemy.

Helmuth von Moltke

Desiree Murk-Scholten onderscheid zeven dualiteiten die inwerken op de onderstroom (onzichtbaar) en de bovenstroom (tastbaar):

1. Doen-zijn: als je alleen maar doet brand je op; als je alleen maar bent zweef je rond zonder resultaten.

2. Ondernemer-onderneming: In hoeverre zijn zaken die goed zijn voor jou ook goed voor het bedrijf en omgekeerd?

3. Conserveren-innoveren: We willen met de tijd mee maar we willen niet vernieuwen.

4. Intuïtie-ratio: Mijn  buik zegt ja, mijn verstand zegt nee.

5. Inzoomen-uitzoomen: Zie jij het grote geheel of duik je van nature in de details?

6. Wij-zij: Welke spanning is er tussen het eigen belang en een groter belang?

7. Zorgvuldigheid-spontaniteit: Als alles zorgvuldig is vastgelegd en gepland, verloopt alles vlekkeloos volgens voorspelbare plannen en gaat de bezieling eruit, maar als alles spontaan gebeurt, missen we lijn in het geheel en vergeten we de helft.

De dualiteiten zijn van invloed op het 'matchen' van de onder- en bovenstroom: de kunst is de schijnbare tegenstellingen te overstijgen, door ze 'ontspannen te laten samenspelen'.

Bron: http://teamleren.wordpress.com/2010/12/28/de-dualiteit-tussen-onderstroom-en-bovenstroom-2/