Standardization does not mean that we all wear the same color and weave of cloth, eat standard sandwiches, or live in standard rooms with standard furnishings. Homes of infinite variety of design are built with a few types of bricks, and with lumber of standard sizes, and with water and heating pipes and fittings of standard dimensions.

W. Edwards Deming

In het artikel Verdraaide Zelforganisaties - Op zoek naar het echte verhaal beschrijft Wouter Hart het risico van contraproductieve steunstructuren:

"Zo blijkt uit onderzoek dat het toevoegen van een extra controlefunctie aan het einde van het proces een direct negatief effect heeft op de controle-alertheid tijdens het proces. Ofwel: als ik weet dat er nog iemand na mij komt die ernaar gaat kijken, dan hangt het niet meer alleen van mij af en word ik minder oplettend.

(...)

Leve de systemen!
Steunstructuren en systemen kunnen enorm behulpzaam zijn. Zelf heb ik ze volop thuis: een aantal vaste rituelen voor de dag, kookboeken om lekkere maaltijden uit te kunnen maken, houdbaarheidsdata op de voedingsproducten, een brandmelder, een agenda om mijn afspraken in vast te leggen, een mappenstructuur om documenten in op te slaan en zo kan ik nog heel lang doorgaan. En dat is maar goed ook. Ik zou niet zonder willen of kunnen. Dus daar moeten we binnen organisaties ook helemaal niet naar streven.

Maar hoe mooi ik systemen en hupstructuren ook vind, ik moet niet blind worden voor het feit dat ze óók iets deactiveren. Met een abstracte zin zou je kunnen zeggen dat: ieder systeem en iedere steunstructuur de eigenschap in de mens waarvoor ze een vervanging zijn als het ware in slaap sust. Ofwel: door mijn agenda onthoud ik zelf mijn afspraken minder, door de data op het pak leer ik zelf af te ruiken of het product vers is, door het ritueel stel ik minder de vraag wat op dat moment nodig is et cetera.

Voor een groot deel is het vertrouwen op systemen heel functioneel – zo kan ik simpelweg niet al mijn afspraken onthouden, of is het ondoenlijk om ’s nachts zonder brandmelder toch alert op brand te zijn. Maar inmiddels zijn we er in veel organisaties wel achter dat we de in slaap sussende kant van systemen en ondersteunende structuren volstrekt hebben onderschat. We komen op steeds meer plekken tot de conclusie dat we in organisaties veel te veel steunsystemen hebben ingeregeld en dat daardoor veel te veel van de wakkerheid in de organisatie waar die juist wél nodig is, is verdwenen.

Tijd voor verandering
Het teveel aan in slaap sussende systemen is een groot probleem. Want als we één ding nodig hebben bij de uitdagingen waar we als samenleving voor staan, dan zijn dat wel: wakkere professionals.

Alleen met heel wakkere professionals kun je “meer kwaliteit tegen minder kosten“ bereiken. Alleen dan heb je professionals die kunnen inspelen op de variatie en onvoorspelbaarheid van verschillende situaties en die een steeds wisselende bijdrage kunnen leveren samen met burgers, klanten en ketenpartners.

Het is dus de hoogste tijd om te breken met de tijd waarin de regie grotendeels in de systeemwereld lag en heel kritisch te kijken naar al die steunstructuren die we de afgelopen twintig jaar hebben opgetuigd.


Bron: Verdraaide Zelforganisaties - Op zoek naar het echte verhaal, Wouter Hart

The Toyota Kata Practice Guide
Practicing Scientific Thinking Skills for Superior Results in 20 Minutes a Day
Mike Rother

Bij Bol.com | Amazon

In het bovenstaande schema zie je hoe Volkshuisvesting Referentie Architectuur (VERA) de hiërarchie om te komen tot meetbare doelstellingen baseert op de COrperatie Referentie Architectuur (CORA):

• Doelstellingen en kritische succesfactoren zijn op een redelijk abstractieniveau geformuleerd, zoals omzetvergroting of klantvriendelijk zijn.
• Terwijl in de vakliteratuur een kengetal wordt beschouwd als een samengesteld getal uit een of meer indicatoren, kiest CORA voor de indeling waarbij een indicator is samengesteld uit één of meer kengetallen en kengetallen enkelvoudig zijn.
• Binnen CORA wordt de term 'kengetal' gereserveerd voor een enkel waarde of getal terwijl de term 'indicator' wordt gebruikt voor eventueel samengestelde waarde. Daarmee wijkt CORA af van veel gangbare definities van kengetallen en indicatoren. In veel vakliteratuur wordt de term 'kengetal' juist veel gebruikt om een verhoudingsgetal aan te duiden, opgebouwd uit meerdere indicatoren.
• Een indicator is opgebouwd uit kengetallen. Dat kan één kengetal zijn, maar vaak zijn het er meer.
• De formule geeft aan hoe een prestatie-indicator wordt opgebouwd uit kengetallen.
• Bij kengetallen kunnen bedrijfsregels of rekenregels van toepassing zijn.
• Een rekenregel vertelt wat er geteld moet worden (bijv. het aantal eenheden of het totaalbedrag boekingen).
• Een bedrijfsregels vertelt welke selectie er moet worden gemaakt (bijv. de indicator "Aantal woningen" moet voldoen aan de bedrijfsregels: (1) De eenheid is een woning, (2) de eenheid is in exploitatie.

Bron: https://www.pin-oak.nl/resources/uploads/2017/05/CORA-versie-3.0.pdf en http://www.skarp.nl/2015/03/21/463/

In de beschrijvende statistiek werken we vrijwel uitsluitend met variabelen waarvan we eerst de waarden hebben bepaald. We kunnen een variabele daarom voorlopig het beste omschrijven als een geoperationaliseerd begrip: een begrip waarvan precies is aangegeven hoe het wordt gemeten. Met deze omschrijving willen we twee dingen benadrukken. In de eerste plaats dat het om kenmerken of begrippen gaat die verschillende waarden kunnen aanemen én dat bij de operationalisering precies is aangegeven hoe deze waarden moeten worden gemeten.

(...)

Als de gemeten waarde een getal is, wordt die ook wel de score van die variabele genoemd.

(...)

Variabelen worden vaak afgezet tegen hun tegenhangers: de constanten. Hiervan spreken we als een begrip binnen een bepaald onderzoek geen verandering vertoont.

Discrete en continu variabelen

Telt men het aantal graankorrels van verschillende typen korenaren, het aantal kinderen per gezin, of het aantal positieve antwoorden bij de bepaling van het belang van wiskunde, dan kan de variabele slechts gehele waarden aannemen. Het verschil tussen twee verschillende waarden van de variabele bedraagt steeds één of meer vaste eenheden (korrels, kinderen, aantal goed). Men spreekt dan van discrete variabelen. Meten we daarentegen 'lengte', dan kunnen wij ons bij het meten twee uitkomsten voorstellen die willekeurig weinig van elkaar verschillen. In zulk geval spreken we van een continue variabele. Een variabele is dus continu als de verschillen tussen twee waarden willekeurig klein kunnen worden.

Het onderscheid tussen discrete en continue variabelen duidt op het feit dat de uitkomsten tijdens het meten sprongsgewijs kunnen toenemen (bij discrete variabelen) of geleidelijk (bij continu variabelen).

Een variabele is iedere eigenschap of ieder kenmerk van een persoon, omgeving of (experimentele) situatie die van persoon tot persoon, van omgeving tot omgeving of van situatie tot situatie kan variëren. Gewicht, haarkleur, beroep, IQ en geslacht zijn variabelen, omdat zij verschillende 'waarden' kunnen aannemen wanneer verschillende personen geobserveerd worden. (...) Sommige ... kenmerken kunnen door middel van een getal worden vastgelegd: iemand heeft een gewicht van 76 kg, zijn leeftijd is 24 jaar; het percentage buitenlanders in stad A is 16%. Bij andere kenmerken is een dergelijke kwantificering niet mogelijk; hun uitkomst kan slechts door woorden worden weergegeven (zij het dat ten behoeve van computeranalyses er wel een willekeurige code aan kan worden toegekend). Iemands haarkleur is blond, zijn beroep is taxichauffeur. De psychiatrische diagnose van patiënt c is 'manisch-depresssief'.

Een eigenschap die bij waarneming een getal oplevert (zoals gewicht, lengte, levensduur van en gloeilamp) wordt een kanvariabele of random variabele of stochastische variabele of kortweg stochast genoemd. Een veelheid aan benamingen die door elkaar gebruikt worden.

De uitkomst van één concrete waarneming wordt de waarde van een variabele genoemd. Stel bijvoorbeeld dat we de duur van de ziekenhuisopname bij verschillende soorten patiënten willen onderzoeken. Onze stochast is dan het aantal dagen in het ziekenhuis. Als een bepaalde patiënt acht en een halve dag in het ziekenhuis ligt, is de waarde van de stochast 8,5. Een veelgehoorde uitdrukking is, dat de stochast hier de waarde 8,50 'aanneemt'.

Een kenmerk of eigenschap die in woorden beschreven wordt, heet een kwalitatieve variabele of attribuut. Voorbeelden zijn geslacht, haarkleur, beroep, psychiatrische diagnose. Omdat bij het waarnemen van dergelijke kenmerken vaak gebruik wordt gemaakt van een categorieënsysteem (haarkleur: blond, bruin, rood, zwart, grijs) spreekt men ook van categorische variabelen.

(...)

Het begrip variabele wordt gebruikt in tegenstelling tot een constante, waarvan de waarde nooit verandert. Een bekend voorbeeld is pi, de verhouding tussen omtrek en doorsnede van een cirkel.

Bron:

• Toegepaste statistiek - beschrijvende technieken, A.A.J. van Peet, G.L.H. van den Wittenboer & J.J. Hox
• Statistiek in woorden, Anke Slotboom

There are four purposes of improvement: easier, better, faster and cheaper. These four goals appear in the order of priority.

Shigeo Shingo

It's the job that's never started that takes longest to finish.

J.R.R. Tolkien

Volgens Thanh Pham heeft elk doel vier aspecten:

1. Het doel zelf.

2. Het waarom achter het doel.

3. Het hoe van het doel.

4. Het criterium wanneer je het doel gehaald hebt.

Every goal has three (or four if you like) different aspects: the goal itself, the why behind the goal, the how of the goal, and the benchmark for when it’s done. While all these are important, you’ll notice that the why comes first. This is because the why represents the emotional pull behind the goal.

Thanh Pham

Bron: Goal Setting and Goal Getting: Having a Why, Thanh Pham