Dunning-Krugereffect

Definitie

...

Dunning-Krugereffect

Mensen met minder kennis/vaardigheden hebben vaak meer zelfvertrouwen.

Het treedt op bij beginners die juist door hun minder aanwezige kennis en vaardigheden, het metacognitieve vermogen missen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn. Andersom geldt ook: mensen die ontzettend competent zijn twijfelen hier vaak meer over, omdat ze juist weten hoe ingewikkeld of groot iets is.

Ben je wel eens verrast als docent door leerlingen die zichzelf een enorm hoog cijfer zouden geven? Of die leerling die iets heel goed kan maar dat juist enorm bagatelliseert? Leerlingen die heel gemotiveerd ergens aan beginnen en daarna totaal niet meer de motivatie hebben om verder te gaan, want ‘het lukt toch nooit’? Allemaal terug te voeren op het Dunning-Kruger-effect: dat wat je moet weten en kunnen om een taak goed te doen is precies wat nodig is om te beoordelen of je de taak goed gedaan hebt.

Bron: https://leer.tips/tip/dunning-krugereffect/

Dunning-Krugereffect

Het Dunning-Krugereffect treedt op bij incompetente mensen die juist door hun incompetentie het vermogen missen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn.

Bron: Jobrepair: De slimme toolkit voor meer zin en minder twijfel over het werk, Wim Thielemans

Dunning-krugereffect

Het dunning-krugereffect is een psychologisch verschijnsel. Het treedt op bij incompetente mensen die juist door hun incompetentie het metacognitieve vermogen ontberen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn.[1] Het verschijnsel is vernoemd naar David Dunning en Justin Kruger die het niet bedachten maar er wel onderzoek naar deden en erover publiceerden.

Incompetente mensen overschatten nogal eens hun eigen kunnen, en daardoor wanen ze zich bovengemiddeld competent. Mensen die werkelijk bovengemiddeld competent zijn, hebben daarentegen de neiging hun eigen kunnen te onderschatten. Minder competente mensen slaan zodoende hun eigen capaciteiten hoger aan dan zij die veel competenter zijn. Dat kan een verklaring zijn voor het gebrek aan intellectueel zelfvertrouwen waar sommige competente mensen mee kampen: zij gaan ervan uit dat anderen net zo capabel zijn als zijzelf. Incompetente mensen vergissen zich dus doordat ze zichzelf te hoog inschatten, terwijl competente mensen zich vergissen doordat ze anderen te hoog inschatten.

Het verschijnsel is waargenomen door tal van filosofen, onder wie de Brit Bertrand Russell, die al in 1933 over de fundamentele oorzaak van de problemen in de wereld opmerkte: "In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn".

Dunning en Kruger refereerden zelf echter aan een andere uitspraak van Russell uit 1951: "Een van de pijnlijke dingen van onze tijd is dat zelfverzekerde mensen dom zijn, terwijl mensen met verbeeldingskracht en inzicht juist zoveel twijfel en besluiteloosheid kennen."

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Dunning-krugereffect

Het Dunning-Krugereffect: jezelf competent wanen

Wetenschappers David Dunning en Justin Kruger raakten gefascineerd door een nieuwsbericht over een man die op klaarlichte dag twee banken in Pittsburgh had overvallen, maar geen zichtbare moeite had genomen om zijn gezicht voor de camera’s te verbergen. Toen hij nauwelijks een uur na de overvallen werd gearresteerd, reageerde hij teleurgesteld met: “Maar ik droeg de sap.” Hij dacht dat citroensap hem onzichtbaar zou maken voor de beveiligingscamera’s, net zoals een met citroensap geschreven brief onleesbaar is totdat je de brief bij een vlam houdt.

Dunning en Justin Kruger besloten naar aanleiding van dit nieuwsbericht te onderzoeken hoe het kan dat mensen tot dergelijke verkeerde aannames komen. Zij ontdekten dat vooral mensen die ergens geen verstand van hebben de expertise missen om te kunnen begrijpen dat ze er geen verstand van hebben, waardoor ze zich ten onrechte competent wanen: het Dunning-Krugereffect. Het Dunning- Krugereffect is een ‘mismatch’ tussen zelfvertrouwen en competentie. Iemand die hieraan lijdt beseft niet wat hij niet weet en wat het effect daarvan is en daardoor heeft hij niet alleen een onterecht positief zelfbeeld, maar schroomt hij meestal ook niet om op allerlei plekken te etaleren hoe goed hij is.

Dunning en Kruger ontdekten dat incompetente mensen de neiging hebben hun eigen kunnen te overschatten op drie punten: 1) ze overschatten de mate waarin zijzelf over bepaalde vaardigheden beschikken; 2) ze herkennen die vaardigheden niet in anderen; 3) ze hebben geen besef van de ernstige mate waarin zij tekortschieten.

Bron: https://www.mr-online.nl/de-coachtip-van-de-maand-incompetent-maar-je-weet-het-zelf-niet-het-dunning-krugereffect/

Het effect van Dunning en Kruger werd geboren in 1999, toen Justin Kruger en David Dunning, verbonden aan Cornell, hun artikel ‘Unskilled and unaware of it: how difficulties in recognizing one’s own incompetence lead to inflated self-assessments’ publiceerden. Eigenlijk zouden we van het kruger-dunningeffect moeten spreken, want Kruger was de eerste auteur van het artikel en zal als promovendus bij Dunning het merendeel van het werk gedaan hebben.

In hun artikel beschrijven ze vier experimenten, uitgevoerd onder psychologiestudenten. De studenten kregen tests waarmee hun gevoel voor humor, kennis van de grammatica en logisch redeneren werd gemeten. (Bij humor moesten ze dertig grappen even leuk vinden als een panel van zeven komieken, bij ‘logisch redeneren’ ging het om vraagstukken van het soort ‘in welk huis woont de electricien?’). Telkens werd de studenten gevraagd hoe goed ze dachten de opdrachten uitgevoerd te hebben, en die verwachting werd vergeleken met hun feitelijke score.
(...)

Maar uit de experimenten van Kruger en Dunning kwam ... naar voren: niet alleen bleken de mensen met de hoogste scores eerder aan zelfonderschatting te lijden, maar ook was de zelfoverschatting van de minder competente proefpersonen in verhouding veel prominenter aanwezig.

(...)

Hoe komt het?

Kruger en Dunning stelden ze dat vooral een gebrek aan ‘metacognitieve’ vaardigheden (kennis over kennis) het effect verklaart. [Mensen] blijven zichzelf gemiddeld veel te hoog in de ranglijst zien, terwijl meer competente individuen na zulke feedback hun werkelijke positie beter weten in te schatten.

Volgens Kruger en Dunning zorgt het gebrek aan kennis over het specifieke onderwerp dat de ‘incompetente individuen’ fouten maken, maar datzelfde gebrek zorgt er ook voor dat ze niet goed kunnen inschatten hoe anderen het doen en hoe zij ten opzichte van hen scoren: ‘the double burden of incompetence’.

Bron: https://skepsis.nl/dunning-krugereffect/

Uit recent onderzoek is gebleken dat sommige van onze subjectieve noties over hoe de wereld in elkaar zit, dezelfde gevoelens oproepen als objectieve feiten zoals 2+2=4.

We zijn er heilig van overtuigd dat ze honderd procent waar zijn. Die rotsvaste zekerheid van onze hersenen blijkt echter nogal eens onterecht.

Wheeler, de bankrover, geloofde dat zijn beeltenis niet door videocamera's te registeren zou zijn als hij zijn gezicht (en zelfs zijn ogen) met citroensap zou insmeren. Zijn overtuiging was zo sterk dat hij, ingesmeerd met citroensap, zonder enige schroom twee banken overviel. Een voor ons onzinnig idee bleek voor hem een onweerlegbare waarheid. Wheeler legde een absolute subjectieve waarheid voor zijn niet-objectieve model aan de dag. Hij leed aan het Dunning-Krugereffect.

Het Dunning-Krugereffect en de blinde vlek van incompetentie David Dunning en Justin Kruger raakten gefascineerd door Wheelers citroensap-verhaal en besloten de verschillen tussen de daadwerkelijke competentie van mensen en de manier waarop ze ernaar kijken te onderzoeken.
Dunning en Kruger vermoedden dat incompetente mensen last hebben van twee soorten problemen:
• Onder invloed van hun incompetentie maken ze verkeerde beslissingen (zoals het beroven van een bank met citroensap op je gezicht).
• Ze zijn niet in staat in te zien dat ze een verkeerd besluit hebben genomen. (Wheeler bleef volhouden dat hij onzichtbaar was geworden.)

De onderzoekers testten deze theorieën op een groep deelnemers. Die vulden een test in waarmee hun vaardigheid op een specifiek gebied kon worden vastgesteld (logisch denken, grammatica, gevoel voor humor). Hierna werd de deelnemers gevraagd hun eigen vaardigheden in te schatten.

De onderzoekers stuitten op twee interessante fenomenen:
• De minst competente mensen (die in de context van het onderzoek incompetenten werden genoemd) hadden de neiging hun vaardigheden significant te overschatten. Hoe groter hun incompetentie, hoe groter de mate van zelfoverschatting. Dit effect is jaren geleden al fijntjes door Charles Darwin omschreven: 'Onwetendheid is vaker dan kennis een bron van zelfvertrouwen.'

• De tweede interessante vaststelling was dat de meest competente deelnemers de neiging hadden hun vermogens te onderschatten. Hun weinig gewaardeerde resultaten kunnen worden verklaard doordat ze veronderstellen dat de taken die zij makkelijk vinden, iedereen eenvoudig afgaan.

In een andere fase van het experiment kregen de deelnemers de mogelijkheid de testresultaten van anderen in te zien. Hierna kregen ze het verzoek hun eigen vaardigheden nogmaals in te schatten.

Competente deelnemers kregen in de gaten dat ze het er beter afbrachten dan ze zelf hadden gedacht. Dus pasten ze hun zelfonderzoek aan en begonnen zichzelf objectiever te evalueren.

Maar zodra de incompetente deelnemers met de werkelijkheid werden geconfronteerd, leidde dat niet tot een herevaluatie van hun zelfbeeld. Ze waren niet in staat te zien dat de vaardigheden van anderen die van hen overstegen. Om met Forrest Gump te spreken: 'Stupid is, as stupid does.'

Dit onderzoek toonde kort gezegd aan dat mensen die het niet weten, niet weten dat ze het niet weten. Incompetente mensen hebben de neiging hun eigen vermogens significant te hoog in te schalen; ze zijn niet in staat de vaardigheden van anderen op waarde te schatten, en zelfs een confrontatie met de werkelijkheid leidt niet tot een aanpassing van hun zelfbeeld. We zullen de mensen met dit probleem aanduiden als mensen 'die last hebben van Dunning-Kruger' (afgekort DK). Dit onderzoek laat zien dat mensen die non-objectieve en foutieve conclusies trekken, dit als gevolg van hun gebrek aan objectiviteit niet kunnen herkennen en toegeven.

Bron: Het einde aan uitstelgedrag: Stop met dingen uitstellen en begin met leven, Petr Ludwig