In het boek Scrum in actie - maak van elk project een succes beschrijven Petra de Boer (e.a.) hoe Scrum als methodiek leidt tot het verbinden van individuen in een team:
Van zelfsturing naar zelforganisatie
Een andere belangrijke succesfactor voor teams is de vrijheid van handelen binnen duidelijke kaders. Een radertje in een machine kan niets anders doen dan het ene taakje waarvoor het is bedacht. Dit is behoorlijk geestdodend en beperkt de individuele reflectie, ontwikkeling en motivatie. In projecten met een sterk sturene projectleider komt het nog steeds voor dat taken zo exact op maat worden geschreven voor bepaalde personen dat het bijna lijkt op ouderwets lopendebandwerk.
Kenmerkend voor Scrum is dat het team zelf de vrijheid krijgt om in te vullen hoe het iets aanpakt. De teamleden zijn met elkaar verantwoordelijk voor de manier waarop ze de opdracht uitvoeren en verdelen de taken onderling. De aansturing vindt alleen plaats op het wat. Dat is de verantwoordelijkheid van de prodct owner; die geeft de opdracht aan het team wat er moet gebeuren en maakt het samen met hen scherp. Dit geeft het team een grote mate van zelfsturing die zorgt dat teamleden actief blijven en zich blijven ontwikkelen. De scrum master begeleidt het scrumproces.
(...)
Een scrumteam bepaalt dus zelf hoe het zijn werkzaamheden gaat uitvoeren. In de jaren negentig was zelfsturing hip in de managementwereld. Aantrekkelijk voor de manager, want die hoefde weinig meer te sturen; als vanzelf kwam het team met de gewenste resultaten. In de praktijk bleken zelfsturende teams echter toch niet zo effectief. Ze waren vaak stuurloos. Zelfsturing ging dus weer terug in de kast; de projectleider moest weer aan het stuur. Zonder leider geen goed project, zo was de nieuwe gedachte. Achteraf bleek dat zelfsturing op zich niet het probleem was, maar de manier waarop. Team werden volledig aan hun lot overgelaten en gingen richtingloos aan de slag, zonder dat kaders en voorwaarden goed gedefinieerd waren. Maar teams hebben juist richting nodig en een ondersteunende omgeving.
Scrum gaat dus niet over zelfsturing, maar over zelforganisatie. Het verschil is subtiel. Er wordt in Scrum wel degelijk sturing gegeven door de product owner. Hij of zij bepaalt, namens de klant, wat de belangrijkste dingen zijn die eerst gerealiseerd moeten worden en geeft daarmee richting aan het team. Hiermee creeërt de product owner een belangrijke voorwaarde voor zelfsturing: een gezamenlijke richting. Heb je die niet, dan valt het team uiteen in minibelangen en uiteenlopende opvattingen over het gewenste resultaat. Scrum zorgt dus juist voor houvast, omdat het teams een duidelijke structuur geeft om samen onderzoekend te werken en te ontwikkelen.
