In haar boekenweekessay De Genocidefax laat schrijver, columnist en jurist Roxane van Iperen zien dat de wegkijkende mens overaal is.

'Parades van goedbetaalde meelopers' noemt Van Iperen de ambtenaren, assistenten en andere functionarissen die 'trouw verkiezen boven verzet' als zijn misstanden zien ontstaan.

(...)

Het is slechts een enkeling die het verzet weet op te brengen, en hij of zij betaalt daarvoor doorgaans een hoge prijs. (...) Meebuigen is zoveel makkelijker en veiliger, vaak wordt je er zelfs voor beloond. En hoe meer een individu zijn identiteit heeft opgehangen aan de groep, hoe meer er van dit meebewegen afhangt.

(...) [W]ie eenmaal ziet hoe het meeloopmechanisme werkt, komt beter beslagen ten ijs áls het er ooit op aan komt.

Bron: De mens overschat graag zijn eigen moed, Hanneke Chin-A-Fo, in: NRC 28 mei 2021