Ben Kuiken beschrijft in zijn boek De zinmakers - nieuw organiseren in tijden van complexiteit en onzekerheid dat een bureaucratie ook goede kanten heeft:
[Op zich is er helemaal] niks mis met een goede bureaucratie. Een bureaucratie is juist een heel efficiënte en eerlijke manier om dingen in een maatschappij te regelen. De regels waaraan ´de procedures, verdeling van verantwoordelijkheden, hiërarchie en relaties´ (Wikipedia) in een bureaucratie onderhevig zijn, verschaffen duidelijkheid en voorkomen willekeuren nepotisme (het begunstigen van familie of vrienden). Dit voordeel van een bureaucratie - dat het sterk regelgestuurd is - is tegelijk echter ook een nadeel. Regels zijn star en betekenen per definitie een versimpeling van de werkelijkheid. Er zijn altijd uitzonderingen op de regel, en de kunst is juist om de regel zo toe te passen dat hij past in elke specifieke situatie. Dit is een van de kenmerken van vakmanschap, zou de Griekes filosoof Aristoteles zeggen: dat je weet hoe je de regel zo kunt buigen dat hij past. Praktische wijsheid noemde hij dat, en in het Engels gebruiken ze hier de prachtige uitdrukking bending the rules voor.
Een probleem met het huidige bureaucratische systeem is dat daar steeds minder ruimte voor lijkt te bestaan, zowel voor het buigen van de regels als het weten hoe je dat doet. Dat vergt namelijk ervaring, fouten maken en daarvan leren. Wat is er gebeurd dat de bureaucratie van een handig organisatieprincipe in een knellend keurslijf is veranderd= Waarom kunnen en mogen professionals de regels niet meer interpreteren en buigen zodat ze passen?
Iedere agent en politiechef weet dat de kwaliteit van politiewerk op straat moet blijken, en dat je soms een bekeuring moet uitschrijven om gedrag te veranderen en soms kunt volstaan met een waarschuwing. En toch leggen we op hoeveel bonnen een agent per jaar moet uitschrijven en hoe hij in een bepaalde situatie moet handelen. (...) Het is de bureaucratische reflex die leidt tot een woud van schijnoplossingen die niet alleen niet werken, maar waar professionals en burgers knettergek van worden.
Bron: De zinmakers - nieuw organiseren in tijden van complexiteit en onzekerheid, Ben Kuiken