Procesmodellering is meestal een oefening in het definiëren van je voorstelling hoe een proces ergens in de toekomst kan werken, nadat je de veranderingen implementeert die je nieuwe concepten mogelijk moeten maken. Het is de gewenste situatie. Het op deze manier modelleren van de toekomst verschaft je een waardevolle mogelijkheid je plannen in detail te bestuderen en opties af te wegen voordat je de veranderingen implementeert. Gecombineerd met de beschikbare simulatiemogelijkheden zou je geen veranderingen durven doorvoeren zonder ze eerst te modelleren.
In een andere toepassing van het procesmodel kun je een model maken van de huidige werkelijkheid: de zogeheten huidge situatie. Weinig organisaties doen dit. Ze willen zo graag korte metten maken met de probleemwereld van vandaag dat ze met bokkensprongen in de droom van de mogelijkheden van morgen springen! Heel erg fout! Het enige excuus dat je kunt hebben voor het niet modelleren van bestaande processen is dat je iets compleet nieuws implementeert en een bestaand proces ontbreekt. Wanneer een proces vandaag bestaat, moet je het eerst modelleren. Hiervoor zijn enkele dwingende redenen:
(1) Bepaal de huidige situatie. Voor je de effecten van je ingrijpende veranderingen kunt meten, moet je eerst de huidige condities kwantificeren. Door gebruik te maken van dezelfde modelleringstechnieken voor het kenmerken van zowel de huidige als de gewenste situatie, leg je de basis voor het meten van de effectiviteit van je procesoptimalisatie-inspanning.
(2) Het proces zien. Er zijn drie conventionele beelden van een proces:
- Wat je denkt dat gebeurt,
- Wat écht gebeurt,
- Wat hoort te gebeuren.
Dit zijn drie duidelijke verschillende staten van een proces en het geeft weer waar Six Sigma voor staat. De enige manier om dit te bereiken is door het tweede beeld te realiseren, door in kaart te brengen wat echt gebeurt. Dan en alleen dan kunnen we verder gaan naar het derde beeld.
(3) Stimuleer gesloten-lusgedrag. Je investering in het model zet de doorbraakverbetering van de performance in gang . Om de verbetercycldoor te zetten, moet je model een dynamische, levende entiteit zijn waarin het model en de werkelijkheid te allen tijde in evenwicht zijn. Door vanaf het begin de huidige situatie te modelleren, stimuleer je dit gesloten-lusgedrag.
Bron: Six Sigma voor Dummies (2006), Cygi, DeCarlo & Williams