In het boek 50 inzichten management - onmisbare basiskennis beschrijft Edward Russel-Walling de Balanced Scorecard van Robert S. Kaplan en David Norton:
Balanced scorecard
De balanced scorecarde (BSC) werd in 1992 voor de eerste keer voorgesteld door Robert S. Kaplan en David Norton in een artikel in de Harvard Business Review. BSC verdeelt de strategie van een organisatie in kwantificeerbare doelen en meet daarna of die doelen worden bereikt. Het begint met een visie, bijvoorbeeld met een missieverklaring, en breekt dat op in strategieën, daarna in tactische activiteiten en ten slotte in metingen. Het is de structuur van de metingen, de meetactiviteit, die in evenwicht wordt gebracht ('balanced').
Kaplan schreef later een boek, getiteld The Balanced Scorecard. Samengevat zij hij: 'U kunt niet met een auto rijden door alleen te vertrouwen op de achteruitkijkspiegel'. De twee geleerden ontkenden niet dat financiële statistiek nodig is als hulpmiddel voor de navigatie en om de aandeelhouders kalm te houden, maar ze stonden erop dat ook andere gezichtspunten werden gebruikt. Ze voegden er nog drie aan toe, waardoor het er in totaal vier werden:
-
Het financiële gezichtspunt: hoe bekijken we de aandeelhouders?
-
Het gezichtspunt van de klant: hoe bekijken we de klanten?
-
Het gezichtspunt vanuit het bedrijfsproces: hoe doeltreffende zijn we intern?
-
Het gezichtspunt van leren en groei: hoe kunnen we veranderen en verbeteren?
(...)
"De Balanced Scorecard beschrijft de theorie van uw strategie. U gelooft dat als u A doet. B zal gebeuren. Daarom moet u nu via uw feedbacksystemen toezicht beginnen te houden op de strategie ... de hypothese testen. U moet zich altijd afvragen: als ik A doe, gebeurt B dan"
David Norton, 2001
"Zodra u het hebt beschreven, kunt u het managen"
David Norton, 2001
Bron: 50 inzichten management - onmisbare basiskennis, Edward Russel-Walling
