In het boek 50 psychologische klassiekers wordt ingegaan op het boek 'De wil om zinvol te leven' van Viktor Frankl:
De wil zinvol te leven, Viktor Frankl
In het kort Het bewust accepteren van ons lijden of ons lot kan tot een van onze grootste prestaties leiden.
"Wat ik het existentiële vacuüm noem, is een uitdaging voor de hedendaagse psychiatrie. Steeds meer patiënten klagen erover dat ze zich zo leeg en nietszeggend voelen. Dit lijkt het gevolg van twee dingen te zijn. In tegenstelling tot dieren vertelt ons instinct ons niet wat we moeten doen. En in tegenstelling tot vroeger tijden hebben we ook geen tradities die ons vertellen wat we moeten doen. Vaak weten we niet eens wat we eigenlijk willen doen. Dat leidt ertoe dat we willen doen wat andere mensen doen (conformisme), of dat we doen wat andere mensen willen dat we doen (totalitarisme)."
(...)
De blinde vlek in de psychologie
Volgens Frankl is de psychologie altijd voorbijgegaan aan de multidimensionele aard van de mens. Hij ontkende niet dat we door biologische factoren en door conditionering worden gevormd, maar bleef erbij dat er ruimte is voor de vrije wil. We hebben de keuze om bepaalde waarden te ontwikkelen, om een bepaald levenspad te volgen of om onze waardigheid in moeilijke situaties te behouden.
Frankl vond dat je zaken als liefde en bewustzijn niet kon reduceren tot 'geconditioneerde reacties' of tot niet meer dan het resultaat van biologische programmering. Hij was neuroloog en hij was het eens met het idee dat belangrijke aspecten van de mens vergelijkbaar zijn met de computer. Hij maakte echter heel duidelijk dat we geen computers zijn. We hebben misschien problemen die te maken hebben met de chemische samenstelling van ons lichaam, of last van mentale problemen zoals pleinvrees, maar er zijn ook andersoortige problemen. Problemen die te maken hebben met morele of spirituele conflicten. Conventionele psychiaters kunnen deze niet behandelen omdat ze mogelijk de plank volledig misslaan en niet begrijpen waarom iemand naar hen is gekomen. Een patiënt heeft in zo'n geval waarschijnlijk meer baat bij een bezoek aan een priester of een rabbi.
Bron: 50 psychologische klassiekers, Tom Butler-Bowdon