In het boek Microlearning: Short and Sweet definiëren Karl M. Kapp en Robyn A. Defelice microlearning als volgt:
Instructionele eenheid die vraagt om een korte betrokkenheid vraagt bij een activiteit die intentioneel ontworpen is om een specifieke uitkomst teweeg te brengen bij de deelnemer aan deze activiteit.
Kapp en Defelice onderscheiden zes verschillende vormen van microleren:
-
Pensive.
-
Performance-based.
-
Persuasive.
-
Post-instruction.
-
Practice-based.
-
Preparatory/preparation.
Bron: Microlearning: Short and Sweet, Karl M. Kapp & Robyn A. Defelice