Jan Remmerswaal beschrijft in zijn boek Begeleiden van groepen - groepsdynamica in praktijk het begrip 'competentie':

Competenties nader gedefinieerd

In dit hoofdstuk wordt een competentie gedefinieerd als 'een cluster van vaardigheden, attitudes en onderliggende kenniselementen, dat iemand in staat stelt om die taken te verrichten die een belangrijk bestanddeel uitmaken van een functie, rol of verantwoordelijkheid' (naar Parry, 1998). Deze functies, rollen en/of verantwoordelijkheden kunnen direct zijn afgeleid uit de beroepspraktijk (en leiden tot beroepsspecifieke competenties), maar kunnen ook vanuit maatschappelijke of als academische eisen worden geformuleerd (en leiden tot meer algemene competenties, bijvoorbeeld burgerschapscompetenties).

Anders geformuleerd: een competentie betreft het vermogen om op basis van aanwezige kennis, vaardigheden en houdingen adequaat te handelen in beroepssituaties, dit met inbegrip van het vermogen om keuzes en beslissingen die tijdens het handelen gemaakt worden, te kunnen verantwoorden en erop te kunnen reflecteren.

Uit deze omschrijving van competenties wordt een aantal consequenties (voor de opleidingspraktijk) zichtbaar:

• Kennis, vaardigheden en attituden zijn voorwaardelijke elementen van een competentie en zijn geïntegreerd.
• Een competentie vormt een complex geheel van kennis, vaardigheden en attitudes, normen en waarden, rolopvattingen en subjectieve concepten; het is een netwerk van elementen.
• Competenties leid je (achteraf) af uit waarneembaar gedrag, uit de verantwoording die betrokkene geeft van zijn gedrag en uit de reflectie op dat gedrag.

Mensen zijn in meerdere of mindere mate competent, in meer of minder beroepssituaties. Hun competentie bestaat uit meerdere aspecten, die correleren met een enkele of meerdere situaties in de handelingspraktijk.

Merriënboer e.a. (2002) hebben een aantal dimensies genoemd die de betekenis, de invulling van het begrip competentie op een bepaald moment in een bepaalde context bepalen. Al naargelang de context, al naargelang het doel van het leren, verlenen deze dimensies een bepaalde kleur, een bepaalde betekenis aan het begrip competentie.
Merriënboer e.a. gebruiken hiervoor het schuifjespaneel van een versterker als metafoor voor de finetuning van het begrip op de specifieke context waarin het wordt gebruikt.

Merriënboer e.a. onderscheiden de volgende dimensies van het competentiebegrip:

- Specificiteit. Het ontwikkelen, benutten en verder ontwikkelen van competenties vindt altijd plaats in een bepaalde context.

- Integrativiteit. Competenties zijn een ondeelbaar cluster van vaardigheden, kennis, attitudes, eigenschappen en inzichten.

- Duurzaamheid. Er is altijd sprake van een zekere duurzaamheid, terwijl competenties tegelijkertijd veranderlijk zijn in de tijd.

- Handelingsgerichtheid. Competenties zijn verbonden met handelen, met activiteiten of taken.

- Leerbaarheid. Er is leertijd nodig om competenties te verwerven en (verder) te ontwikkelen.

- Onderlinge afhankelijkheid. De verschillende competenties staan in een bepaalde relatie tot elkaar, soms voorwaardelijk, noodzakelijk en soms onafhankelijk.

Bron: Begeleiden van groepen - groepsdynamica in praktijk, Jan Remmerswaal